Bab-ı Şami (Sultaniye) Kalesi
Medine kalelerinin en büyüğü ve en yükseği olan kale, kara taş olarak bilinen bazalt kayalarından bina edilerek kireçle sıvanmıştır. Kale, Sel’ dağına kadar uzanan ve arasını Seniyyet-i As’as’ın (As’as tepesi)’nin böldüğü Suley’ dağının üzerinde yer almaktaydı. Mescid-i Nebevi’nin kuzey batı yönünde yer alan kalenin içinde Osmanlı’ya ait bir hapishane, posta merkezi ve matbaa bulunuyordu. Kalenin üst kısmında ise Askeri karargâh yer almaktaydı.
Yapımı on iki yıl süren kale, Osmanlı Padişahlarından Kanuni Sultan Süleyman tarafindan Hicri 937 – 948 yılları arasında yaptırılmıştır.
Kalede ayrıca subaylar ve askerler için koğuşlar ve Medine’nin muhafazasında kullanma amacıyla cephanelik ve ahırlar yer almaktaydı. Yine kalede su ihtiyacını gidermek için, Ayn-ı Zerka ve Ayn-ı Mâliha isminde de iki tane su sebili bulunmaktaymış. Bu sebepten kimi kaynaklarda kalenin ismi Kal’at-ı Sebil olarak geçmektedir.
“Fusul min Tarihi’l-Medine” kitabının yazarı olan Ali Hafız’ın naklettiğine göre kalede, 30 Zilkade 1338 (15 Ağustos 1920) tarihinde bir yangın olayı meydana gelmiştir. Yangının kalede bulunan cephaneliğe sıçraması sonucu büyük bir patlamanın olduğunu ve kalenin zamanla ortadan kalktığı da zikredilir. Osmanlı bu beldeden çekildikten sonra, ecdada ait eserlerin çoğu bu şekilde yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kalmıştır.
powered by Borlabs Cookie