Mescid-i Şems / Mescid-i Fadîh / Mescidi Nadr
İlk dönemlerde Medineliler’in kullandığı fadîh, genellikle hurmanın koruk
veya olgunlaşmaya başlamışı ile kurusu yahut hurma ile üzüm karıştırılarak
yapılan bir içki idi. Cabir bin Abdullah R.A.’dan nakledilen hadiste,
Yahudilerden olan Beni Nadir (Nadir oğulları) için yapılan kuşatma sırasında
Ebu Eyyüb El-Ensari ve beraberinde bulunan bir gurup sahabe bu yerdeydiler.
İçkinin kesin olarak haram olduğunu bildiren ayet inince, ellerinde bulunan
Fadîh denen bu içkiyi, ayetin hükmünü duyar duymaz, hemen yere dökmüş ve
kaplarını imha etmişlerdir. (Müslim, Müsakat 67)
Beni Nadir gazvesi sırasında Allah Rasulü S.A.V. bu bölgede namazlarını
kılmıştır. Bu sebeple Nadır Mescidi şeklinde de anılan yerin diğer bir ismi de,
güneşin yükselerek ilk belirginleştiği yer olduğu için Mescid-i Şems yani Güneş
Mescidi olarak ta bilinir.
İlk olarak Ömer B. Abdülaziz Medine Valisi iken buraya üstü açık bir mescit
inşa ettirdiği bilinmektedir. Yapı zamanla unutulmuş, Osmanlı döneminde yapılan
tespit sonucu Abdülmecit Han tarafından tekrar bir mescit inşa ettirilmiştir.
Ancak Suud döneminde mescit kaldırılmış, bir bahçeye ardından da bir mezarlığa
çevrilmiştir. Bu gün yüksek duvarlarla çevrili bir mezarlık bizleri karşılamaktadır.
Yer, Kuba mescidine yaklaşık 900 metre uzaklıkta olup, Kuba’nın doğusunda
kalmaktadır.